Terapia u logopedy kojarzona jest głównie z problemem z wysławianiem się, dysfunkcjami na poziomie anatomicznego rozwoju aparatu mowy u starszych dzieci. Tymczasem na etapie wczesnego rozwoju dziecka (do 2 lat), rodzice mogą zauważyć niepokojące symptomy, które warto skonsultować z logopedą. W jakich sytuacjach warto zareagować? W jaki sposób przebiega wizyta diagnostyczna? Na czym polega terapia logopedyczna dzieci do 24 miesiąca?
Brak gaworzenia czy to powód do zmartwień?
Dzieci rozwijają się we własnym, indywidualnym tempie. Przyjęło się jednak, że do 2 roku życia dziecko nabędzie umiejętności, które umożliwią mu werbalną komunikację z otoczeniem. Niepokojącymi objawami, które mogą sygnalizować potrzebę konsultacji u specjalisty mogą być m.in. brak gaworzenia samonaśladowczego, opóźnienie w wokalizacji samogłosek, brak wchodzenia w kontakt wzrokowy i reagowania na mowę z otoczenia, brak wypowiadania pierwszych dwusylabowych słów jak mama, tata, czy na późniejszym etapie brak łączenia słów w proste zdania np.: baba aaa, mama am.
Jak przebiega pierwsza wizyta u logopedy?
Pierwsza wizyta to moment, w którym chcemy poznać dziecko i jego problem. Kluczowym elementem jest obecność obojga rodziców lub jednego. Podczas gdy Wasze dziecko będzie oswajało się z nowym miejscem, na swoich zasadach i w swoim tempie będzie poznawało gabinet, terapeuta będzie miał chwilę czasu na przeprowadzenie z Wami – rodzicami rozmowy. O co możecie zostać zapytani?
Podstawowymi pytaniami mogą być te dotyczące:
- przebiegu ciąży i porodu,
- rozwoju psychoruchowym dziecka,
- karmieniu i rozszerzeniu diety,
- przebytych chorobach, alergiach, pobytach w szpitalu
- lekach zażywanych na stałe,
- tym, jak wygląda standardowy dzień dziecka (aktywności, żłobek, posiłki, drzemki itp.),
- aktualnych zainteresowaniach (autka, zwierzątka, książki itp. )
- rozwoju mowy: od etapu wokalizacji pierwszych samogłosek przez gaworzenie aż po obecny poziom rozumienia i nadawania mowy
- tym, czy dziecko korzysta z wysokich technologii (TV, smartfon, tablet itp. )
- Waszych wątpliwościach i niepokojach
Terapia logopedyczna dzieci do 2 roku życia opiera się na zabawie
W nowym miejscu i z nową osobą trudno jest tak od razu „przełamać lody” – sami o tym wiecie, dlatego pierwsza wizyta Waszego malucha u logopedy to przede wszystkim dużo dobrej zabawy!
W czasie trwania wywiadu dziecko zazwyczaj oswaja się i z ciekawością rusza w kierunku widzianych pierwszy raz zabawek. Czasem potrzebny jest partner do zabawy – zwykle zapraszamy wtedy do niej Rodzica – z nim łatwiej sprawdzić jak szybko jeździ czerwony samochód i o czym jest książeczka stojąca wysoko na półce. A może pajacyk wyskakujący z pudełka jest tak śmieszny, że można go pokazać nowej Pani? Dopiero po paru chwilach logopeda dołączy się do zabawy, podążając za tym, co proponuje dziecko. Jeśli dziecko zaakceptuje już obecność terapeuty – o wiele łatwiej będzie zaproponować mu nowe pomysły na zabawę, dobrane w taki sposób aby sprawdzić poziom werbalny dziecka, rozumienie, gesty oraz funkcje poznawcze.
Jeśli dziecko jest wulkanem energii, lotem błyskawicy eksplorującym przestrzeń – odwracamy kolejność spotkania. Zabawa -ważna rzecz! A zatem ruszamy do niej natychmiastowo? rozmowa z Rodzicami musi poczekać!
Czego można spodziewać się po pierwszej konsultacji u logopedy?
Podczas spotkania odniesiemy się do etapów rozwoju poznawczego, ruchowego, sprawdzimy jak dziecko wchodzi w relację z drugą osobą, w jaki sposób się komunikuje.
W odniesieniu do tych sfer będziemy mogli zaplanować terapię tak, aby oddziaływać na rozwój zaburzonych funkcji, które bezpośrednio wpływają na trudność z rozwojem mowy.
Pajacyk chowa się do pudełka, auto wjeżdża do garażu, książeczka odpoczywa na półce a Rodzice otrzymują informację o tym, co terapeucie udało się dostrzec podczas spotkania, nad czym trzeba popracować i w jaki sposób możemy to osiągnąć, wskazówki do pracy w domu, a także plan pracy terapeutycznej.
Pierwsza wizyta to dopiero początek wspólnej przygody! Wasze dziecko nie zdaje egzaminu – najważniejsze jest żeby poczuło się swobodnie, zaciekawiło zabawami, nawiązało kontakt z terapeutą. Nie musi pokazywać wszystkiego co zwykle robi w domu – przyjdzie na to czas na kolejnych spotkaniach?
