Wbrew temu co powszechnie przyjęto – karmienie noworodka i niemowlęcia wcale nie przychodzi łatwo. Szczególnie kiedy dziecko odmawia przyjmowania pokarmu, płacze na widok butelki. Wymiotuje po karmieniu, zaciska usta przed łyżeczką, krztusi się na kawałkach lub zjada za mało. Pewnie odwiedziliście już wiele gabinetów specjalistów i zrobiliście wiele różnych badań. Nic się jednak nie wyjaśniło Wasz maluch ciągle płacze a Wy z przerażeniem myślicie o zbliżającej się porze karmienia.

W takiej sytuacji warto skonsultować się z neurologopedą specjalizującym się w trudnościach w karmieniu. Jakie są poszczególne etapy?

Przed wizytą u terapeuty karmienia

Poprosimy was o wypełnienie „Dzienniczka żywieniowego” w którym opiszecie bardzo dokładnie co, kiedy i w jakiej ilości zjada wasze dziecko a także ile czasu wam to zajmuje.
Możecie nagrać krótki filmik z zachowaniem dziecka podczas jedzenia.

Na pierwszą wizytę proszę przygotować

Przynieście wypełniony „Dzienniczek żywieniowy” i ewentualne nagranie z zachowaniem dziecka podczas jedzenia.
Zabierzcie ze sobą książeczkę zdrowia.
Warto przygotować również wyniki badań, konsultacji, wypisy ze szpitala, opinie lub zaświadczenia innych specjalistów.

Przebieg wizyty u terapeuty karmienia

Każda wizyta diagnostyczna trwa 1,5 godziny – to sporo czasu aby swobodnie porozmawiać, poobserwować dziecko, przeprowadzić wywiad, zbadać maluszka i być może coś wspólnie zjeść?
Podczas wywiadu zapytamy o przebieg ciąży i porodu, rozwój psychoruchowy dziecka, jego sen i oddychanie, infekcje, opiekę innych specjalistów. Później wnikliwie przeanalizujemy sytuację jedzenia tak, abyście mogli wskazać co podczas spożywania posiłku jest trudne dla waszego dziecka ale także co podczas jego trwania was frustruje czy doprowadza do łez. Zapytamy jakiej używacie butelki i mleka, jaką lubicie się karmić łyżeczką i jaki jest ulubiony kubek malucha. Dłuższą chwilę poświęcimy na rozmowę o preferencjach smakowych i konsystencjach posiłków jeśli trudności wystąpiły podczas rozszerzania diety.
Badanie? Nie, jeszcze nie! Najpierw poznamy się bliżej z waszą pociechą – trochę się ponosimy, poleżymy na brzuszku, pobrykamy na macie i pobawimy się zabawkami. Dużo sobie pogadamy i pouśmiechamy się do siebie, może coś zaśpiewamy a może zobaczymy gdzie są łaskotki!
Tu zwykle jest chwila na przebranie pampersa?
Kiedy już wszyscy poczujemy się dobrze – spróbujemy coś przekąsić. Zwykle jest przy tym dużo zabawy chrupkami i ciapania w musie owocowym więc nie ubierajcie się w galowe stroje!
Podczas zabawy poobserwujemy czy dziecko chętnie dotyka jedzenia, czy jakaś struktura przekąski budzi jego niechęć, jakie emocje budzi w nim sytuacja posiłku. Szybciutko zajrzymy też do buzi – a może to skrócone wędzidełko nie pozwala językowi poradzić sobie z brokułem? A może w buzi jest wszystko w porządku tylko nieprawidłowa dystrybucja napięcia utrudnia utrzymanie rytmu ssania? A może nie lubię kiedy w zupie pływają kawałki warzyw?
Kiedy humory będą dopisywać – trochę zaryzykujemy i położymy naszą nową przyjaźń na szali – zbadamy jakość „odruchowych reakcji oralnych”, popatrzymy na budowę buzi w środku i na zewnątrz. I natychmiast się znowu przytulimy bo kto by lubił takie „gmeranie” w buzi.
Bardzo możliwe, że zmienimy wam butelkę lub zaproponujemy nieco inną pozycję do karmienia i odbijania dziecka. Może pomyślimy o innym foteliku do karmienia albo o wygodniejszej łyżce, z której łatwiej jedzonko znajdzie się w buzi.
Zaproponujemy rozwiązania, które przygotują dobrą atmosferę podczas jedzenia, pozwolą odczytywać sygnały dziecka i do nich dostosować karmienie

Co dalej po wizycie u terapeuty karmienia?

Otrzymacie od nas spis zaleceń do domu.
Czasem poprosimy o konsultację z innymi terapeutami – może to będzie osteopata, z którym wspólnie zastanowimy się nad koniecznością podcięcia wędzidełka lub pomoże on waszemu malcowi z bólami brzuszka, cofaniem się treści pokarmowej czy zaparciami, które powodują, że nie chce jeść. Może poprosimy o spotkanie z fizjoterapeutą dziecięcym aby pokazał sposoby pielęgnacji niemowlaka, dzięki którym nie będzie tak bardzo odginał się podczas jedzenia? Psycholog pomoże uporać się wam z trudnymi emocjami podczas karmienia. Niejednokrotnie poprosimy Was także o konsultacje lekarskie czy dietetyczne.
Ustalimy harmonogram spotkań albo zaprosimy na kontrolę jeśli tylko zaobserwujecie „czerwone flagi” czyli niepokojące sygnały związane z jedzeniem.
Jeśli będziecie potrzebować napiszemy opinię o dziecku z opisem jego trudności i ustalonych strategii terapeutycznych.
Z radością obejrzymy każdy film, który nam przyślecie z waszymi sukcesami podczas jedzenia i będziemy was wspierać, jeśli coś będzie trudne w realizacji naszych zaleceń. Pamiętajcie – nie wszystkie zalecenia udaje się wdrożyć od razu, wszyscy potrzebujemy trochę czasu aby się do nich przyzwyczaić i zobaczyć, które możemy już zaproponować dziecku, a które muszą jeszcze poczekać.