Staw kolanowy

Osteopata duży nacisk stawia na dokładny wywiad, po którym może postawić pełną diagnozę oraz dobrać odpowiednie techniki terapii osteopatycznej. Dzięki nim można poradzić sobie z szeregiem dolegliwości jak m.in.: przeciążenia, kontuzje, urazy, ACL, PCL, zerwania, naderwania, stany zapalne, obrzęki. Osteopata pomoże stwierdzić dysfunkcje takie jak koślawość i szpotawość kolan, kolano skoczka, a następnie zaproponować dalsze działania rehabilitacyjne. Do stosowanych technik mobilizacji stawu kolanowego należą techniki drenażowe minimalizujące obrzęk oraz techniki powięziowe. Ponieważ staw kolanowy jest jednym z najbardziej obciążonych w naszym organizmie, ważna jest szybka reakcja oraz systematyczność w działaniach. Osteopata prowadzi i monitoruje terapię pacjenta, aby jak najszybciej doprowadzić narząd do pełni sprawności. Należy pamiętać, że osteopaci prowadzą terapię sportowców, którzy są narażeni na częste kontuzje stawu kolanowego, ale także wszystkich tych, którzy amatorsko uprawiają sport.

Zarówno wady postawy (szpotawość, koślawość kolan) jak i wszelkie stany pourazowe (kolano skoczka, przeciążenia, kontuzje, zerwania, naderwania), stany zapalne i pooperacyjne są dolegliwościami, które powinny być eliminowane z pomocą fizjoterapeuty w czasie odpowiednio dobranej rehabilitacji. Poza terapeutycznymi technikami manualnymi stosuje się trening funkcjonalny – indywidualną pracę z pacjentem. Podjęte działania umożliwiają mięśniowo-powięziowe rozluźnienie okolicy stawu kolanowego, poprawę zakresu ruchu, stabilizację kolana, poprawę siły mięśniowej, poprawę pracy ekscentrycznej mięśnia czworogłowego. Bardzo często w terapii wykorzystuje się także drenaż limfatyczny – dla zmniejszenia obrzęku – oraz taping (naklejanie elastycznego plastra), dodatkowo pracując nad korekcją wad postawy.

Kolano narażone jest na obrzęki, stany zapalne i silnie odczuwa bóle występujące w stanach pourazowych (np. tzw. „kolano skoczka”) i pooperacyjnych. Wszelkie dolegliwości mogą wystąpić nie tylko u sportowców, ale także u osób fizycznie biernych. Lekarz ortopeda po przeprowadzeniu wywiadu postara się wykluczyć, a w przypadku rozpoznania wyeliminować źródło problemu, minimalizując odczuwalny ból i dyskomfort. W razie potrzeby zleci badanie USG, a docelowo także odpowiednio dobraną fizjoterapię.

USG jest jednym z badań pomocniczych w diagnozie, szczególnie gdy chcemy ocenić stan kolana po przebytym urazie. Umożliwia identyfikację przyczyn blokowania się stawu, ograniczenia zgięcia i wyprostu oraz powstawania licznych dolegliwości bólowych. Pozwala ocenić stan błony maziowej pod kątem ewentualnego zapalenia oraz ocenić zachyłki stawu kolanowego i płynu w stawie, a także umożliwia ocenę łąkotek. W przypadku urazów stawu kolanowego równie ważna jest odpowiednia diagnostyka ścięgien mięśni (czworogłowego, półścięgnistego, dwugłowego uda, półbłoniastego, podkolanowego) oraz więzadeł (pobocznego, bocznego, przyśrodkowego, krzyżowego przedniego, krzyżowego tylnego, rzepki)